ترمیم جای بخیه با روش‌های پزشکی و خانگی

ترمیم جای بخیه

اگر جای بخیه‌تان هنوز قرمز، برجسته یا نامنظم است، تنها نیستید. بیشتر اسکارها بدون درمان کاملاً محو نمی‌شوند، اما با روش‌های مؤثر می‌توان ظاهرشان را به‌طور قابل‌توجهی بهبود داد. از درمان‌های سبک مثل سیلیکون و کرم‌های بازسازنده گرفته تا لیزرهای تخصصی مانند اربیوم و CO2، هرکدام بسته به نوع اسکار می‌توانند نتیجه چشمگیری ایجاد کنند. در این مقاله راهکارهای علمی و قابل‌اعتماد را مرور می‌کنیم تا بدانید کدام روش واقعاً برای اسکار شما مناسب‌تر است.

سرفصل مطالب

آیا جای بخیه از بین می‌رود؟

در بیشتر موارد، جای بخیه کاملاً محو نمی‌شود، اما خوشبختانه با درمان‌های درست می‌توان آن را تا حدی بهبود داد که در نگاه معمولی تقریباً دیده نشود. حتی اسکارهای قدیمی هم می‌توانند صاف‌تر و کم‌رنگ‌تر شوند. اسکارهای تازه پاسخ بهتری می‌دهند و برای اسکارهای قدیمی‌تر از روش‌هایی مثل لیزر یا میکرونیدلینگ استفاده می‌شود.

بهترین روش درمان جای بخیه چیست؟

لیزر اربیوم یکی از موثرترین روش‌ها برای درمان جای بخیه است، زیرا در یک جلسه لایه‌برداری عمیق و یکنواخت انجام می‌دهد و پوست را وادار به بازسازی کامل می‌کند. منابع معتبر علمی نشان داده‌اند لیزر اربیوم با وجود اینکه نسبت به روش‌های سبک‌تر تهاجمی‌تر است و نیاز به نقاهت دارد، نتایج آن ماندگار، قابل پیش‌بینی و معمولاً بسیار چشمگیر است.

لیزر اربیوم (Er:YAG) چیست؟

لیزر اربیوم در روش فول‌فیلد (تمام‌سطحی) یک لیزر لایه‌بردار عمیق و تهاجمی است که برخلاف تصور رایج، تنها یک لایه‌برداری سطحی ملایم نیست. این لیزر با برداشتن یکنواخت لایه‌های سطحی تا میانی پوست و ایجاد یک زخم کنترل‌شده، پوست را وادار می‌کند بافت اسکار را بازسازی کرده و کلاژن تازه تولید کند.

این روش نتیجه‌ای بسیار واضح، یکنواخت و چشمگیر ایجاد می‌کند، اما به دلیل عمق اثرگذاری، قرمزی، پوسته‌ریزی و دوره نقاهت طولانی‌تری نسبت به روش‌های سبک‌تر دارد. باید بدانید که این درمان، تهاجمی محسوب می‌شود و نیاز به مراقبت دقیق پس از انجام دارد.

عکس قبل و بعد از لیزر اربیوم

لیزر اربیوم برای چه نوع جای بخیه‌ای مناسب است؟

  • اسکارهای سطحی تا نسبتا عمیق که نیاز به صاف‌شدن قابل‌توجه بافت و یکنواختی پوست دارند.
  • جای بخیه‌های روی صورت که نیاز به یکدست‌سازی کامل سطح پوست دارند.
  • اسکارهایی که با روش‌های ملایم‌تر (مثل لیزر غیر ابلیتیو یا کرم‌ها) پاسخ کافی نداده‌اند.
  • افرادی که می‌خواهند نتیجه قوی، مشخص و ماندگارتر بگیرند و با دوره نقاهت چند هفته‌ای مشکلی ندارند.

اگر اسکار خیلی عمیق، برجسته یا سفت باشد، اربیوم فول‌فیلد به‌تنهایی کافی نیست و معمولاً باید با لیزر CO2 فرکشنال یا تزریق و درمان‌های ترکیبی همراه شود.

جای بخیه را برای همیشه پاک کنید!

کارشناسان ما آماده ارائه مشاوره رایگان درباره بهترین روش ترمیم جای بخیه و لیزر اربیوم هستند.

نکته مهم!
اربیوم یک لیزر سطحی ساده نیست؛ در واقع لایه‌ای از پوست را برمی‌دارد تا پوست مجبور به بازسازی سالم‌تر شود. همین عمق اثرگذاری باعث می‌شود نتیجه بسیار چشمگیر باشد. برای گرفتن بهترین نتیجه از لیزر اربیوم و پیشگیری از عوارضی مثل تیره‌شدن یا لک، رعایت مراقبت‌های بعد از درمان کاملاً ضروری است.

روش‌های پزشکی برای ترمیم جای بخیه

درمان‌های پزشکی زمانی به کار می‌روند که اسکار از مرحله اولیه گذشته و ظاهر آن از حالت طبیعی خارج شده باشد. این روش‌ها معمولاً با هدف صاف‌تر کردن بافت، کاهش قرمزی یا برجستگی و یکنواخت‌سازی سطح پوست استفاده می‌شوند و بسته به نوع اسکار، می‌توانند به‌صورت تکی یا ترکیبی انجام شوند.

۱. میکرودرم ابریژن

میکرودرم یک لایه‌برداری سطحی و غیرتهاجمی است که با تراش بسیار ملایم سطح پوست، ناصافی‌های خفیف و اسکارهای سطحی را بهتر می‌کند. این روش بیشتر برای اسکارهای تازه، کم‌عمق یا خطوط ظریف مناسب است و معمولاً به‌عنوان مکمل درمان‌های لیزری استفاده می‌شود.

۲. لایه‌برداری شیمیایی (Chemical Peel)

در این روش از محلول‌های اسیدی کنترل‌شده برای لایه‌برداری ملایم تا متوسط پوست استفاده می‌شود. لایه‌برداری شیمیایی می‌تواند رنگ اسکار را یکنواخت‌تر کند، سطح پوست را صاف‌تر کند و برای اسکارهای کم‌عمق یا تغییررنگ‌دار بسیار مفید است. این روش معمولاً به‌صورت دوره‌ای انجام می‌شود و می‌تواند آماده‌سازی خوبی برای درمان‌های لیزری قوی‌تر باشد.

۳. میکرونیدلینگ (با یا بدون RF)

میکرونیدلینگ روشی است که با ایجاد صدها سوراخ میکروسکوپی کنترل‌شده روی پوست، آن را وادار می‌کند فرآیند ترمیم طبیعی خود را فعال کرده و کلاژن و الاستین جدید بسازد. در نسخه پیشرفته‌تر یعنی میکرونیدلینگ به همراه آر اف فرکشنال، علاوه بر سوزن‌های ریز، انرژی رادیوفرکوئنسی نیز به لایه‌های عمقی‌تر پوست فرستاده می‌شود که باعث سفت‌تر شدن و بازسازی قوی‌تر بافت اسکار می‌شود.

این روش تهاجمیِ شدید نیست، اما یک درمان فعال محسوب می‌شود و می‌تواند بافت‌های ناصاف، فرورفته یا ناهماهنگ را به‌تدریج یکنواخت‌تر کند.

میکرونیدلینگ برای چه نوع جای بخیه‌ای مناسب است؟

  • اسکارهای فرورفته یا ناصاف که گود رفتگی یا بی‌نظمی سطح دارند.
  • اسکارهایی که خیلی سفت یا برجسته نیستند اما بافت‌شان یکنواخت نیست.
  • افرادی که می‌خواهند بهبود قابل‌مشاهده اما تدریجی داشته باشند بدون اینکه دوران نقاهت طولانی تحمل کنند.
  • کسانی که نمی‌خواهند سراغ CO2 یا اربیوم بروند و به دنبال روش کم‌تهاجمی‌تر هستند.

۴. تزریق استروئید به اسکار جای بخیه

تزریق استروئید داخل اسکار یک روش پزشکی هدفمند است که در آن داروی کورتیکواستروئیدی مستقیماً داخل بافت سفت و برجسته تزریق می‌شود. این دارو با کاهش التهاب، کم‌کردن تکثیر فیبروبلاست‌ها و نرم‌کردن بافت، باعث تخت‌تر شدن، کم‌رنگ‌تر شدن و کاهش خارش و درد اسکار می‌شود.

روند کار سریع است و معمولاً دوران نقاهت خاصی ندارد، اما ممکن است به چند جلسه با فاصله چند هفته نیاز باشد.

این روش برای چه نوع جای بخیه‌ای مناسب است؟

  • اسکارهای هیپرتروفیک که سفت، قرمز و برجسته شده‌اند.
  • کلوئیدها که از محدوده زخم اولیه بزرگ‌تر شده‌اند.
  • اسکارهایی که خارش، درد یا احساس کشیدگی ایجاد می‌کنند.
  • مواردی که کاربر دنبال بهبود سریع برجستگی و سفتی اسکار است.

۵. لیزر CO2 فرکشنال

لیزر CO2 فرکشنال یک لیزر قویِ لایه‌بردار است که با ایجاد نواحی بسیار ریزِ حرارتی در عمق پوست، بخش‌های سفت و غیرطبیعی اسکار را به صورت کنترل شده تخریب می‌کند و در عین حال تولید کلاژن جدید را تحریک می‌کند. این یعنی هم بافت اسکار قدیمی شکسته می‌شود و هم پوست سالمِ جدید جایگزین آن می‌گردد.

نتیجه آن صاف‌تر شدن، کمرنگ‌تر شدن و کاهش سفتی اسکار است. این لیزر قدرت بالا دارد، بنابراین تا مدتی قرمزی، پوسته‌ریزی یا احساس سوزش طبیعی است اما معمولاً ارزش نتایجش را دارد.

این لیزر برای چه نوع جای بخیه‌ای مناسب است؟

  • اسکارهای قدیمی، سفت و برجسته که با کرم و روش‌های ملایم بهتر نشده‌اند.
  • جای بخیه‌های پهن یا ضخیم روی شکم، سینه یا بازو.
  • اسکارهای ناشی از جراحی‌های قدیمی (مثلاً سزارین، جراحی شکم، عمل بینی).
  • وقتی کاربر به دنبال نتیجه قابل‌توجه و تغییر واضح در بافت اسکار باشد.

این لیزر برای اسکارهای خیلی تازه یا قرمزِ اولیه بیش از حد قوی است و معمولاً توصیه نمی‌شود.

۶. لیزرهای عروقی (Pulsed Dye Laser – PDL)

لیزر PDL یک لیزر تخصصیِ عروقی است که مستقیماً رگ‌های خونی اضافی داخل اسکار را هدف قرار می‌دهد. این لیزر با تاباندن پالس‌های نوری به رنگدانه‌های خونی، باعث تخریب کنترل‌شده رگ‌های اضافی می‌شود؛ در نتیجه قرمزی، التهاب و خارش اسکار کاهش می‌یابد و ظاهر آن یکنواخت‌تر می‌شود.

لیزر PDL تهاجمی نیست، معمولاً درد کمی دارد و دوران نقاهت آن بسیار کوتاه است، بنابراین کاربر می‌تواند خیلی زود به فعالیت روزمره برگردد.

لیزر عروقی برای چه نوع جای بخیه‌ای مناسب است؟

  • اسکارهای قرمز، ملتهب یا در فاز اولیه ترمیم که رنگ‌شان از بافت اطراف پررنگ‌تر است.
  • اسکارهای هیپرتروفیک اولیه که هنوز سفت و ضخیم نشده‌اند.
  • افرادی که می‌خواهند بدون لایه‌برداری یا دوران نقاهت طولانی قرمزی و التهاب اسکار را کم کنند.
  • افرادی با پوست حساس که CO2 یا اربیوم برایشان سنگین است.

۷. جراحی اسکار (Scar Revision)

جراحی اسکار یک روش تخصصی و دقیق است که در آن جراح با بازطراحی اسکار—معمولاً با تکنیک‌هایی مثل Z-plasty و W-plasty—جهت و شکل اسکار را تغییر می‌دهد تا کمتر دیده شود یا عملکرد ناحیه بهتر شود. در این روش، جراح اسکار قدیمی را باز می‌کند، پوست را دوباره در موقعیت مناسب‌تر قرار می‌دهد و آن را با بخیه‌های ظریف‌تر و جهت‌دار می‌بندد تا اسکار نهایی طبیعی‌تر و هماهنگ‌تر با خطوط پوست باشد. این روش تهاجمی است اما در موارد مناسب می‌تواند نتیجه‌ای بسیار قابل‌توجه ایجاد کند.

جراحی برای چه نوع جای بخیه‌ای مناسب است؟

  • اسکارهایی که باعث محدودیت حرکتی در مفصل‌ها یا پلک، لب و گردن شده‌اند.
  • اسکارهای پهن، بدشکل یا کج که با لیزر و درمان‌های دیگر اصلاح نشده‌اند.
  • اسکارهایی که جهت آن‌ها خلاف خطوط طبیعی پوست است و به‌همین دلیل بیش‌ازحد جلب توجه می‌کنند.
  • افرادی که انتظار بهبود واضح در فرم و مسیر اسکار دارند، نه فقط کم‌رنگ شدن آن.

اگر اسکار تازه باشد، یا مشکل اصلی فقط رنگ و بافت باشد (نه شکل و جهت اسکار)، جراحی گزینه اول نیست و روش‌هایی مثل لیزر، سیلیکون یا تزریق استروئید مناسب‌تر خواهند بود.

ترکیب روش‌ها

در اسکارهای عمیق و چسبنده معمولاً یک روش به‌تنهایی کافی نیست. در این موارد ابتدا با یک اقدام محدود مانند سابسیژن چسبندگی‌های عمقی آزاد می‌شود تا بافت از حالت گود و کشیده خارج شود. سپس از یک لیزر لایه‌بردار قوی مانند اربیوم فول‌فیلد یا CO2 برای صاف‌کردن سطح و تحریک کلاژن استفاده می‌شود.

پس از آن، معمولاً دو تا سه هفته بعد، یک درمان ترمیمی مثل پی آر پی (PRP) یا PRF، یا حتی مزوژل انجام می‌شود تا روند بازسازی کامل‌تر شود و احتمال بازگشت چسبندگی کاهش یابد. این ترکیب کوتاه و مرحله‌ای کمک می‌کند عمق اسکار کمتر شود و نتیجه نهایی یکنواخت‌تر و طبیعی‌تر به‌نظر برسد.

آیا جای بخیه و جراحی ۱۰۰٪ محو می‌شود؟

خیر، هیچ درمانی نمی‌تواند جای بخیه را کاملاً حذف کند، اما با روش‌هایی مثل اربیوم، CO2، سیلیکون و مراقبت اصولی می‌توان آن را تا حد زیادی کم‌رنگ و صاف کرد. در بسیاری از افراد، اسکار به حدی محو می‌شود که در نگاه معمولی جلب توجه نمی‌کند. نتیجه نهایی به نوع پوست و شدت اسکار بستگی دارد.

عکس قبل و بعد از ترمیم جای بخیه

کدام روش از بین بردن جای بخیه برای من مناسب‌تر است؟

برای اینکه بدانید کدام درمان برای شما مناسب‌تر است، کافی است نوع اسکار و شدت آن را بشناسید. در ادامه یک توضیح کاملاً کاربردی ارائه شده تا بدون حدس‌زدن، بفهمید از کجا باید شروع کنید.

  • برای جای بخیه تازه و کم‌برجسته: از سیلیکون، ضدآفتاب و کرم‌های ترمیم‌کننده شروع کنید. هنوز برای لیزرهای قوی زود است.
  • برای جای بخیه برجسته، سفت یا کلوئیدی: تزریق استروئید معمولاً اولین انتخاب است؛ در صورت لزوم با لیزرهای عروقی یا CO2 ترکیب می‌شود.
  • برای جای بخیه فرورفته: میکرونیدلینگ، RF یا در موارد چسبندگی، سابسیژن.
  • برای جای بخیه قدیمی، پهن یا مقاوم: معمولاً با لیزرهای ابلیتیو (CO2/اربیوم) یا جراحی اسکار بهترین نتیجه را می‌دهند.

جدول انتخاب سریع درمان بر اساس محل و نوع جای بخیه

این جدول تشخیص قطعی نیست اما کمک می‌کند بدانید منطقی‌ترین نقطه شروع درمان برای شما چیست و آیا یک روش برای شرایط شما بیش‌ازحد تهاجمی یا برعکس کم‌اثر است.

نوع جای بخیه درمان پیشنهادی درصد بهبود
جای بخیه عمل پلک اربیوم ملایم ۷۰–۹۰٪
جای بخیه بعد از بلفاروپلاستی اربیوم ملایم ۶۰–۸۵٪
جای بخیه کاشت ابرو اربیوم سطحی ۵۰–۷۰٪
جای بخیه سانترال لب اربیوم یا CO2 سطحی ۶۰–۸۵٪
جای بخیه روی صورت اربیوم یا CO2 ۶۰–۸۰٪
جای بخیه لیفت شقیقه اربیوم یا CO2 ۶۵–۸۵٪
جای بخیه عمل بینی اربیوم یا CO2 ۶۵–۸۵٪
جای بخیه جراحی تیروئید اربیوم ملایم یا تزریق استروئید ۶۰–۸۰٪
جای بخیه عمل آپاندیس اربیوم یا CO2 ۶۰–۸۰٪
جای بخیه زایمان طبیعی اربیوم ۵۰–۷۰٪
جای بخیه سزارین CO2 یا اربیوم قوی ۶۵–۸۵٪
جای بخیه عمل کلیه اربیوم یا CO2 ۶۰–۸۰٪
جای بخیه ماموپلاستی اربیوم یا CO2 ۶۰–۸۰٪
جای بخیه پیکرتراشی اربیوم قوی یا CO2 ۶۰–۸۰٪
جای بخیه سر اربیوم برای بافت ناهموار ۶۰–۸۰٪
جای بخیه ابدومینوپلاستی اربیوم یا CO2 + سابسیژن ۶۵–۸۸٪
جای بخیه عمل قلب باز CO2 یا اربیوم عمیق + استروئید ۷۰–۸۵٪

می‌خواهید بدانید بهترین روش برای شما کدام است؟

کارشناسان ما با توجه به نوع و محل جای بخیه، بهترین روش درمان را پیشنهاد می‌کنند. کاملا رایگان!


چه مدت پس از بخیه می‌توان برای درمان جای بخیه اقدام کرد؟

برای شروع درمان جای بخیه معمولاً باید اجازه داد زخم کاملاً بسته شود و التهاب اولیه فروکش کند. در بیشتر افراد، ۳ تا ۶ هفته پس از بخیه زمان مناسبی برای شروع مراقبت‌هایی مثل سیلیکون است. اما برای لیزر یا درمان‌های تخصصی‌تر، معمولاً ۳ ماه پس از بخیه توصیه می‌شود تا اسکار وارد مرحله پایدارتر ترمیم شود و بهترین پاسخ را بدهد.

از بین بردن جای بخیه با روش‌های خانگی

برخی روش‌های خانگی می‌توانند تا حدی به نرم‌تر شدن پوست کمک کنند، اما تأثیر آن‌ها محدود است و نمی‌توانند مانع تشکیل اسکار برجسته شوند.

ژل‌ها و ورق‌های سیلیکونی

اولین و مؤثرترین انتخاب علمی برای جلوگیری و کاهش اسکارهای برجسته هستند. این محصولات با حفظ رطوبت و ایجاد یک لایه محافظ پایدار، تولید کلاژن اضافی را کنترل می‌کنند. استفاده منظم روزانه و چندماهه برای رسیدن به نتیجه قابل‌قبول ضروری است.

کرم‌های ترمیم‌کننده

کرم‌های حاوی آلوئه‌ورا، پنتنول، آلیانتوئین، هیالورونیک اسید یا عصاره پیاز با کاهش التهاب سطحی و کمک به حفظ رطوبت، روند ترمیم را منظم‌تر می‌کنند. این محصولات برای اسکارهای تازه مناسب‌اند و به نرم و یکنواخت‌تر شدن آن کمک می‌کنند، هرچند اثر آن‌ها آهسته است.

روغن‌ها و درمان‌های خانگی

روغن‌هایی مثل نارگیل یا بادام و ژل آلوئه‌ورا می‌توانند پوست را نرم‌تر کنند، اما شواهد علمی کافی برای جلوگیری از برجسته‌شدن اسکار ندارند. این روش‌ها تنها در صورتی مفیدند که روی زخم بسته‌شده استفاده شوند و نباید از آن‌ها انتظار تأثیر چشمگیر داشت.

روند ترمیم زخم بخیه؛ چرا باید صبر کنیم؟

ترمیم زخم در سه مرحله انجام می‌شود:

  • التهابی (۲ تا ۵ روز): ورم، قرمزی و شروع ترمیم اولیه.
  • تکثیر (تا چند هفته): تولید بیشتر کلاژن و سفت شدن پوست.
  • بازسازی (۳ ماه تا ۱۸ ماه): کلاژن تغییر شکل می‌دهد و اسکار بالغ می‌شود.

در ۳ تا ۶ ماه اول، رنگ اسکار دائماً تغییر می‌کند. بسیاری از درمان‌های تخصصی مانند لیزر یا تزریق باید پس از گذر از مرحله حاد انجام شوند؛ زیرا در این زمان اسکار شکل نهایی‌تری می‌گیرد و نتیجه درمان بهتر خواهد بود.

انواع جای بخیه

وقتی پوست آسیب می‌بیند، بدن با تولید کلاژن به ترمیم زخم کمک می‌کند. اگر روند ترمیم سریع، پر تنش یا ناهماهنگ باشد، بافت جدید ممکن است ضخیم‌تر یا متفاوت‌تر از پوست اطراف دیده شود. جای بخیه معمولاً خطی و محدود به محل بخیه است، اما بسته به نوع پوست و روند ترمیم ممکن است برجسته، تیره یا پهن شود.

  • اسکار خطی: جای بخیه‌های خطی معمولاً همان رد مستقیم بخیه هستند و در بیشتر افراد با گذشت زمان صاف‌تر و کم‌رنگ‌تر می‌شوند. اگر مراقبت اولیه درست انجام شود، این نوع اسکارها بیشترین احتمال بهبود طبیعی را دارند.
  • اسکار هیپرتروفیک: این اسکارها برجسته، سفت و معمولاً قرمز هستند اما برخلاف کلوئید فقط در محدوده همان خط بخیه باقی می‌مانند. معمولاً به دلیل کشش زیاد محل زخم یا التهاب در زمان ترمیم ایجاد می‌شوند و به تزریق استروئید یا لیزر پاسخ خوبی می‌دهند.
  • کلوئید: کلوئید نوعی اسکار برجسته و پیش‌رونده است که از محدوده زخم اولیه فراتر می‌رود. بیشتر در افراد با پوست تیره یا کسانی که سابقه خانوادگی دارند دیده می‌شود. درمان آن معمولاً ترکیبی است و به جلسات بیشتری نیاز دارد.
  • اسکار فرورفته: وقتی بافت زیر پوست از دست می‌رود یا زخم با کشش زیاد ترمیم می‌شود، اسکار به‌صورت فرورفته یا گود دیده می‌شود. این نوع اسکار معمولاً با روش‌هایی مثل میکرونیدلینگ، RF یا سابسیژن بهتر می‌شود.

شناخت دقیق نوع اسکار کمک می‌کند درمان درست‌تری انتخاب شود و نتیجه بسیار بهتری به دست بیاید.

مراقبت بعد از بخیه برای جلوگیری از ماندن جای آن

مراقبت صحیح در روزها و هفته‌های اول، مهم‌ترین عامل برای کاهش اسکار است و طبق منابع معتبر، بخش بزرگی از پیشگیری از اسکارهای هیپرتروفیک و کلوئید به اقدامات اولیه بستگی دارد.

تمیز نگه‌داشتن زخم و جلوگیری از عفونت

تمیز نگه‌داشتن زخم، یکی از اساسی‌ترین و مؤثرترین اقدام‌ها برای جلوگیری از اسکارهای برجسته و کلوئیدی است. هرگونه آلودگی یا عفونت روند ترمیم را مختل کرده و زمینه‌ساز ایجاد اسکارهای ضخیم و برجسته است.

در کل، زخم باید تمیز و خشک نگه داشته شود، از مواد تحریک‌کننده مثل الکل و بتادین روی زخم تازه استفاده نکنید، پانسمان طبق نظر پزشک تعویض کنید، زخم تا زمان ترمیم سطحی کامل خیس نشود، و از دستکاری دلمه یا بخیه خودداری شود.

جلوگیری از کشیده شدن پوست

تا حد امکان از حرکاتی که باعث کشیده شدن محل بخیه می‌شود اجتناب کنید. کشش زیاد باعث افزایش تولید کلاژن و ضخیم‌شدن اسکار می‌شود و حتی می‌تواند باعث پهن‌تر شدن خط بخیه شود. بنابراین در هفته‌های اول بهتر است از فعالیت‌هایی که فشار موضعی ایجاد می‌کنند و حرکات تکراری ناحیه بپرهیزید.

محافظت در برابر آفتاب

اشعه فرابنفش یا UV آفتاب باعث پررنگ‌شدن اسکار و افزایش التهاب می‌شود و حتی می‌تواند روند بازسازی پوست را مختل کند. به همین دلیل استفاده از ضدآفتاب SPF 30 تا ۵۰، پس از بسته شدن جای بخیه (حتی در خانه) برای جلوگیری از تیره‌شدن و ضخیم شدن اسکار ضروری است.

تغذیه مناسب

مصرف پروتئین، ویتامین C، ویتامین A و روی به ساخت کلاژن سالم کمک می‌کند و روند ترمیم را بهتر می‌کند. داشتن یک رژیم متعادل به بدن انرژی و مواد اولیه لازم برای بستن صحیح زخم و جلوگیری از اسکارهای ضخیم را می‌دهد.

استفاده از پماد یا ورق سیلیکونی

طبق مطالعات معتبر در مدیریت اسکار، ژل و ورق سیلیکونی (مانند پماد استرامد) اولین انتخاب علمی برای جلوگیری از اسکار هیپرتروفیک و کلوئید هستند. این محصولات با حفظ رطوبت، کاهش تبخیر آب، و تنظیم دما از ضخیم‌شدن اسکار جلوگیری می‌کنند. معمولاً از دو هفته پس از ترمیم سطحی زخم قابل استفاده‌اند.

جمع‌بندی و نقشه راه درمان جای بخیه

برای اینکه درمان جای بخیه نتیجه بهتری بدهد، لازم است روند را مرحله‌به‌مرحله و مطابق فرآیند طبیعی ترمیم پوست پیش ببرید:

  1. روزها و هفته‌های اول: زخم را تمیز و خشک نگه دارید، از کشش و آفتاب دوری کنید و از هر چیزی که می‌تواند التهاب را بیشتر کند (بتادین، الکل، دستکاری دلمه) پرهیز کنید. این مرحله بیشترین تأثیر را در پیشگیری از اسکار برجسته دارد.
  2. ماه‌های اول: بعد از ترمیم کامل سطح زخم، استفاده مداوم از ورق یا ژل سیلیکون شروع می‌شود. این کار مهم‌ترین اقدام برای جلوگیری از ضخیم شدن اسکار است. در همین دوره می‌توان از کرم‌های ترمیم‌کننده و مرطوب‌کننده‌های تخصصی کمک گرفت.
  3. زمانی که اسکار شکل گرفت: اگر اسکار برجسته شد، تغییر رنگ داشت یا سطح آن ناهموار بود، بسته به نوع اسکار از لیزر، تزریق استروئید، میکرونیدلینگ یا ترکیب چند روش استفاده می‌شود. انتخاب روش دقیق به نوع اسکار، محل و شدت آن بستگی دارد.

این نقشه راه کمک می‌کند بدانید در هر مرحله چه اقداماتی مؤثرتر است و چه زمانی باید از درمان‌های تخصصی کمک بگیرید. می‌توانید از متخصصین پوست (درماتولوژی) کلینیک سعادت آباد برای مشاوره یا تدوین برنامه درمان کمک بگیرید.

مطالب مرتبط
ترمیم جای بخیه
درمان اسکار
درمان جوش باسن
سرفصل مطالب

سوالات متداول

برای ترمیم جای بخیه چند جلسه درمان لازم است؟

تعداد جلسات به نوع اسکار و روش درمان بستگی دارد، اما معمولاً لیزرهای اربیوم و CO2 بین یک تا سه جلسه، میکرونیدلینگ سه تا پنج جلسه و تزریق استروئید یک تا سه جلسه نیاز دارند. بیشتر بیماران پس از دو تا سه جلسه اولین تغییرات چشمگیر را مشاهده می‌کنند. شدت و سن اسکار تعیین‌کننده اصلی تعداد جلسات است.

آیا جای بخیه با لیزر می‌رود؟

لیزر نمی‌تواند اسکار را کاملاً حذف کند، اما می‌تواند آن را بسیار کم‌رنگ، صاف‌تر و یکنواخت‌تر کند. لیزرهایی مانند اربیوم یا CO2 برای بافت‌های ناصاف و ضخیم و لیزرهای عروقی برای قرمزی اسکار بهترین نتایج را می‌دهند. معمولاً چند جلسه درمان لازم است و میزان نتیجه به نوع اسکار وابسته است.

علت برجسته شدن جای بخیه چیست؟

برجسته شدن اسکار معمولاً به دلیل تولید بیش‌ازحد کلاژن، کشش زیاد روی زخم، التهاب یا عفونت در حین ترمیم و عوامل ژنتیکی ایجاد می‌شود. بخیه نامناسب یا دیر کشیدن بخیه نیز می‌تواند نقش داشته باشد. در این موارد درمان‌هایی مانند سیلیکون، تزریق استروئید، لیزر اربیوم یا CO2 مؤثر هستند و ظاهر اسکار را بهبود می‌دهند.

چرا جای بخیه قرمز می‌شود؟

قرمزی بخیه بخشی طبیعی از روند ترمیم است و نشان می‌دهد اسکار هنوز در مرحله فعال بازسازی قرار دارد. در این زمان رگ‌های خونی جدید برای ترمیم بافت تشکیل می‌شوند و همین باعث ظاهر قرمز اسکار می‌شود. اگر قرمزی طولانی، شدید یا همراه برجستگی باشد، احتمال اسکار هیپرتروفیک بیشتر است.

چرا جای بخیه ورم می‌کند؟

ورم پس از بخیه معمولاً به دلیل افزایش جریان خون و تجمع مایعات در روند طبیعی ترمیم ایجاد می‌شود و در چند هفته کاهش می‌یابد. اما اگر ورم شدید، دردناک یا همراه ترشح باشد، می‌تواند نشانه التهاب یا عفونت باشد. در این حالت لازم است محل بخیه تمیز، خشک و توسط پزشک ارزیابی شود.

بهترین کرم یا پماد ترمیم جای بخیه چیست؟

بهترین گزینه برای اکثر افراد محصولات حاوی سیلیکون هستند؛ چون بیشترین شواهد علمی در کاهش ضخامت و قرمزی اسکار را دارند. پس از آن کرم‌های ترمیم‌کننده حاوی دکسپانتنول، آلیانتوئین، هیالورونیک اسید و عصاره پیاز می‌توانند روند ترمیم را بهتر کنند. انتخاب نهایی به نوع اسکار و حساسیت پوست بستگی دارد.

از جای بخیه‌هایم خون می‌آید؛ چه کنم؟

خون‌ریزی از جای بخیه معمولاً نشان‌دهنده تحریک، کشش بیش‌ازحد، فشار روی زخم یا جدا شدن دلمه است. ابتدا ناحیه را با گاز استریل فشار دهید و تمیز نگه دارید. اگر خون‌ریزی تکرار شود، ممکن است زخم به‌درستی بسته نشده باشد یا دچار عفونت شود. در این حالت باید سریع توسط پزشک ارزیابی شود.

اگر جای بخیه عفونت کند باید چکار کنم؟

عفونت می‌تواند باعث قرمزی شدید، گرمی پوست، درد، ترشح چرکی و گاهی تب شود و ریسک اسکار بدشکل را بالا ببرد. در این حالت نباید خودسرانه پماد یا آنتی‌بیوتیک استفاده کنید. شست‌وشوی ملایم، خشک نگه‌داشتن محل و مراجعه سریع به پزشک برای معاینه و درمان ضروری است.

جای بخیه بینی‌ام گوشت اضافه آورده؛ باید چکار کنم؟

برجسته و سفت شدن جای بخیه بینی می‌تواند نشانه اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید باشد؛ چیزی که به آن «گوشت اضافه» می‌گوییم. در این شرایط معمولاً از تزریق استروئید داخل اسکار، سیلیکون و گاهی لیزر کمک می‌گیریم. فشار دادن، ماساژ شدید یا درمان خانگی تهاجمی می‌تواند مشکل را بدتر کند.

جای بخیه چند روزه خوب می‌شود؟

سطح زخم معمولاً طی ۷ تا ۱۴ روز بسته می‌شود، اما این به‌معنای کامل شدن ترمیم نیست. اسکار در ۳ تا ۶ ماه اول مدام رنگ و بافت عوض می‌کند و بین ۱۲ تا ۱۸ ماه طول می‌کشد تا به شکل نسبتاً نهایی برسد. پس «خوب شدن واقعی» فرایندی چند ماهه است، نه چند روزه.

جای بخیه زایمان طبیعی کی خوب می‌شود؟

محل بخیه زایمان طبیعی معمولاً طی ۱۰ تا ۱۴ روز سطحاً ترمیم می‌شود و درد آن به‌تدریج کمتر می‌گردد. اما برای جا افتادن کامل اسکار و کم‌رنگ‌تر شدن آن معمولاً چند ماه زمان لازم است؛ حدود ۳ تا ۶ ماه. استفاده از سیلیکون، جلوگیری از یبوست و رعایت بهداشت ناحیه، نتیجه را بهتر می‌کند.

آیا جای بخیه جذبی می‌ماند؟

بله، ممکن است باقی بماند. جذبی بودن نخ به‌تنهایی مانع ایجاد اسکار نمی‌شود. میزان ماندگاری جای بخیه بیشتر به نحوه ترمیم پوست، میزان التهاب، کشش ناحیه و مراقبت‌های بعد از بخیه بستگی دارد. با استفاده از سیلیکون، ضدآفتاب و در صورت نیاز لیزر می‌توان ظاهر اسکار بخیه جذبی را تا حد زیادی بهبود داد.

مطالب مرتبط
عکس قبل و بعد از لیزر اربیوم
دستگاه رنوویون برای لیفت پوست
IMG_54C0E9-57F380-DE8845-12D66D-B099D0-BD0930
IMG_40CCAA-8D284A-A4F798-943246-332602-7ADCD0
مراقبت های قبل و بعد از بلفاروپلاستی
IMG_BDB138-4A4106-E43FC5-4A30E8-AAE6A9-0672D1
IMG_2DCEB5-E41155-A43A3A-F5DE6B-B74E80-347947
آشنایی با عوارض تزریق چربی و تاثیرات آن در طولانی مدت
منابع
فرم مشاوره رایگان
فرم مشاوره
جهت مشاوره رایگان و رزرو نوبت فرم زیر را تکمیل نمایید، کارشناسان ما در اسرع وقت با شما تماس می گیرند.

اولین نفری باش که دیدگاه می‌ذاره

ارسال دیدگاه

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *